Sot, 95 vjet nga vdekja e Shote Galicës (10 nëntor 1895 – 1 korrik 1927)

HEROINAT DHE HERONJTË I KEMI LËNË ME VDEKË URIE, MATRAPAZËT I KEMI NGRIT NË QIELL.

Testament që dridhë themelet e një mbretërie të vetëshpallur shqiptare.

Korrik 1924, Shullaz, Krujë

Para se të vdiste në kushte të mjerueshme, pa bukë e me fëmijët jetim, Shote Galica i shkruan një letër mbretit, Ahmet Zogu, por që nuk morri kurrë përgjigje nga ai:
“Naltmadhnia juaj, unë jam Shote Galica, gruaja e Azem Galicës, prijsit të Lëvizjes Kaçake të Kosovës. Gjindem në katundin Shullaz të Krujës. Kam edhe katër fëmijë jetim me vedi. Janë fëmijët e luftëtarëve të vrarë për çlirim të Kosovës. Jam e shtrëngueme t’ju vej në dijeni se jam tuj vdek unit bashkë me fëmijët jetim”.

Për rrjedhojë, Shote Galica vdes në varfëri në Fushë Krujë.

Në foto: Shote Galica në Shqipëri, menjëherë pas vrasjes së Azemit.